Rust zacht lieve opa!

Zondag 22-3-15
Onze plannen voor vandaag waren veranderd. We wilden eigenlijk met de motor naar Sagain. Olly en Lion gingen naar de echt grote waterval ‘Anisakan-waterval’ bij Pyin Oo Lwin. Dit is een waterval van 60 meter hoog. Wij besloten om mee te gaan.
Bij de waterval hebben we gezwommen en we hebben hem ook beklommen. Lion en Olly bleven in Pyin Oo Lwin. Wij gingen terug met de lokale bus en de motor taxi.

Maandag 23-3-15
De start van een nieuwe week. Nu wordt het echt aftellen. Precies over vier weken zijn we terug in Nederland.
De week begon zoals gewoonlijk met het lesgeven op de Pinma Private High School. Het maximum in de eerste groep is bereikt. 50 kinderen. Van het weekend kregen Lena en ik de tip om te vragen wat de kinderen in het weekend hebben gedaan. Nou ja de kinderen.. eigenlijk de hele school. Op zaterdag zijn ze naar City park geweest en zondag zijn ze naar Mandalay hill geweest om deze na te tekening. Vier keer hetzelfde verhaal dus.
Met The Golden House zijn we begonnen met een start te maken voor de musical. De rollen zijn verdeeld en het verhaal is door besproken. Het kan dus beginnen.
Dit was dan nu echt de laatste dag van Lion en Ollie hier in Myanmar. Met zijn allen zijn we wat wezen eten in de plaatselijke sushibar.

Dinsdag 24-3-15
In de ochtend wezen eten met Elke in een theehuis. Hier te horen gekregen dat opa gisteren is overleden doordat hij de keuze heeft gemaakt voor het plegen van euthanasie. Rust zacht lieve opa!
Ik kan helaas niet terug en dat is ook een ding wat opa tegen mij heeft gezegd, dat ik zeker niet moet terug komen. Dus oma, als ik weer thuis ben, kom ik meteen naar je toe!

Woensdag 25-3-15
Op de Pinma school heb ik een nieuwe werkvorm uitgeprobeerd. Ik heb de kinderen namelijk een lied aangeleerd en een dans aangeleerd. Dit heb ik in alle groepen gedaan en er zijn super leuke resultaten uit voortgekomen.

Donderdag 26-3-15
Deze ochtend begonnen met de ochtend gymnastiek in het plaatselijke zwembad van Mandalay met Sacha. Het zwembad bestaat uit een bad waar je baantjes kan trekken, een peuterbadje, een bad met een glijbaan en een bad met zwemplanken.
In de middag hebben we geoefend voor de musical.
Omdat Bradley bijna weg gaat, hij gaat reizen door Thailand, hebben we ’s avonds met hem gegeten.

Vrijdag 27-3-15
De taxi stond al klaar om ons weg te rijden naar het vliegveld voor een weekendje Inle lake. Aangekomen in Nyaungshwe, het plaatsje waar we dit weekend verbleven, hebben we onze spullen uitgepakt en zijn een fiets gaan huren. Hiermee hebben we een kleine fietstocht gehouden rondom het Inle lake. Tijdens de fietstocht hebben we zelfs even op een waterbuffel gezeten. Met fiets en al zijn we in een boot het meer over gevaren. In de lengte is het meer 22 km lang en in de breedte 10 km lang. In de zomer is het meer 2 meter diep en in het regenseizoen kan dit variëren van 3 tot 5 meter. Op het meer konden we de vissers bekijken die met een speciale beenbeweging hun boot voort duwden. Vervolgens zijn we terug gefietst naar het hotel en een heerlijke nacht doorgebracht in een echt bed. Met behulp van de technologie van tegenwoordig heb ik de kans gehad om de crematie van mijn opa toch nog een beetje bij te mogen wonen. Deze was namelijk vandaag. Via Facetime heb ik de familie even kunnen spreken en ben ik op de hoogte gehouden van de crematie.

Zaterdag 28-3-15
De manager van het hotel had voor ons een boottocht geregeld. Al vroeg in de ochtend begonnen we aan de tocht op het Inle lake. De tocht begon bij het bekijken van de floting market. Een marktje waarbij de mensen vanuit hun boot goederen verkopen. Hierbij lag ook een kleine markt op het land die we ook hebben bekeken.
Onze tocht ging verder langs verschillende huisjes waar ze onder andere rijst, boten en sigaren maakten. De mensen die in het gebied van het meer wonen, wonen in een huisje op palen.
De tocht eindigen bij de floting gardens. Hier dreven brede grondstukken op het water waar de mensen tomaten aan het oogsten waren.

Liefs,
Sharon